Hori da hori erriñuaren izate latza. Gezurren zergak ordaindu beharrekoak. Aire arnasa galduen kantu zaharrek giroturikoa, latza, galtza, gaitza. Poesiak ba ote du tokirik zuen etxeetan, nahigabean sartu den haize bolada horretan, usain finak irudien gizartean, giza artea. Printzi peak dio, izan jolastoki, izan jostailu, izan jostagarri, izan jostalari, hostalari... Printzi peak dio, ez entzun nik esandakoak, baina egin kasu, maiteok, kasu egin kasu, maiteok, gezurren zerga da gure dibinidadea, hitzak haratago ere heltzeko itxaropenaz, afaritara eltzeko goseaz. Aditz eta adjektiboz gure gobernua, ad jek! ti boz, esaldiak sortu ezean sentsazioak ere bandorik bando, tabloietan, atez ateko santa agedatan. Ez degu eskeintzen zorionik, ez degu onartzen zoritxarrik, hemen denak badaki zein bidek daraman, dezala beraz denborak.